Morihei Ueshiba O'sensei mówił: "Aikido nie jest sztuką zabijania, lecz sztuką życia, dobroci, pokoju oraz miłości natury.
Natura jest rozległa i głęboka. Im bardziej się posuwasz, tym więcej widzisz wokół siebie". Aikidoka zawsze powinien odbierać sytuacje świata, uważnie
słuchać co mówią inni przyjmując to co dobre i użyć tego jako podstawy do rozszerzenia punktu widzenia.
Koichi Tohei Sensei dodał: "Jest wielu ludzi, którzy ćwiczą ciało, ale niewielu którzy ćwiczą umysł". 
Morihei Ueshiba stworzył koncepcję świata bez walki. Stąd okrągłe, płynne ruchy w aikido, zejścia, zwroty i obroty, unikanie kolizji z partnerem. Celem aikidoki ma być pożyteczne przeżycie własnego życia i zrozumienie innych, a nie niszczenie tego co nas otacza, przeciwnika, a w końcu i samego siebie.
Aikido to sztuka samoobrony, etyczna obrona, która nie pozostawia trwałych uszkodzeń!
Czym więc tak naprawdę jest Aikido? Jedni nie widząc w nim fizycznej przemocy, uważają że to kompromitacja sztuki walki. Inni, szczególnie Ci którzy mieli kontakt z tą sztuką, uważają Aikido za formę doskonalenia siebie oraz skuteczną metodę obrony w razie zagrożenia. Jeszcze inni traktują treningi jako "odskocznię" od codziennych obowiązków, jako formę rekreacji.
Aikido można ćwiczyć na wiele sposobów. Można podziwiać piękno i miękkość ruchu w trakcie wykonywania technik. Próbować znaleźć harmonię ruchu ćwicząc z partnerem. Można poszukiwać skuteczności obrony, trenować technikę rzutów i dźwigni kładąc szczególny nacisk na skuteczną neutralizację ataku. To jak widzimy Aikido zależy od nas samych.